دانشمندان دانشگاه پورتو ریکو برای نخستین بار توانستند هویت بافنده تار عنکبوت عظیمی که در سال 2008 بر روی رودخانه‌ای در ماداگاسکار کشف شده بود را تعیین کنند.

به گزارش مهر، این تار عنکبوت که از یکی از قدرتمندترین مواد بیولوژیکی جهان ساخته شده است، محصول گونه‌ای جدید از عنکبوتها به شمار می‌رود که عنکبوت درختی داروین نام دارد.

مطالعات جدید نشان می‌دهند عنکبوت درختی داروین قادر به ساختن عظیم‌ترین تارهای عنکبوت در جهان است که هیچ عنکبوت دیگری توانایی ساخت آن را ندارد. این تارهای کشف شده که گاه طولی برابر دو اتوبوس شهری دارند از جاذبه‌های توریستی این منطقه نیز به شمار می‌روند.

اما این تارهای عظیم و سازندگان آنها تا کنون ناشناخته باقی مانده بودند تا اینکه محققان دانشگاه پورتو ریکو آنها را دسته بندی کرده و قصد دارند گزارش مطالعات خود را در نشریه Arachnology منتشر کنند.

مطالعات نشان می‌دهند این گونه جدید تنها عنکبوت در جهان است که از توانایی ساخت تارهای عظیم برخوردار است، در حالی که گونه‌های دیگر شاید تنها قادر به ساخت کره‌های مرکزی-ساختارهای مارپیچی بزرگی در مرکز تارهای عنکبوت-بزرگتری باشند اما این نوع از شبکه‌های تار عنکبوت بزرگ ویژه عنکوبتهای درختی داروین است.

با وجود بزرگی و استحکام بالای این تارها که دو حاشیه رودخانه را مانند پلی به هم متصل می‌کنند، عنکبوت درختی داروین از این این ابزار تنها برای شکار جانداران کوچک، حشراتی مانند سنجاقکها و دیگر حشرات مشابه استفاده می‌کند، در حالی که دانشمندان انتظار داشتند شکار شدن پرندگان یا حداقل خفاشها را در چنین توری طبیعی بزرگی شاهد باشند.

بافندگان این شبکه‌های طبیعی معمولا عنکبوتهای ماده هستند. عنکبوتهای نر و جوان نیز بافت تار عنکبوت را به عهده دارند اما پس از ورود به سن بزرگسالی این رفتار را ترک کرده و تمامی انرژی خود را به جفت یابی اختصاص می‌دهند. این عنکبوتها از ظاهری برخوردارند که به راحتی می‌توانند خود را بر روی پوست درختان استتار کنند.

تارهای این عنکبوت از دو نوع رشته خاص تشکیل شده‌اند، تارهای کششی برای اتصال دادن و حفظ شبکه تار عنکبوت به درخت، و تارهای چسبنده که برای شکار قربانیان استفاده می‌شوند.

بر اساس گزارش نشنال جئوگرافیک، زمانی که حشره‌ای در تار گیر می‌کند، برای نجات خود تقلا کرده و ارتعاشات ناشی از این تقلا عنکبوت را هشیار می‌کند. سپس عنکبوت قربانی خود را در پیله‌ای از تارها پیچیده و کنار می‌گذارد تا در زمان فراغت خود آن را بخورد.